Wczoraj odbył się event NPR’s Ask Me Another w San Diego, w którym uczestniczył nasz Adam. Udzielił wywiadu, którego podcast będzie dostępny do odsłuchania od 21.12 i który znajdziecie go także na naszej stronie wraz z tłumaczeniem.
Zanim zakończono wywiad, Adam ogłosił,że nowa solowa muzyka nadchodzi wielkimi krokami.
Galeria zdjęć
Filmiki
Tłumaczenie wywiadu- Gagda&Annie
Jonathan Coulton: Witamy w „Ask me another”, czas na zabawy, gry słowne i ciekawostki, nadawane dla Was prosto z San Diego! Jestem Jonathan Coulton, a oto wasz host, Ophira Eisenberg.
Ophira Eisenberg: Dziękuję, Jonathan! Dzisiejszy odcinek, to Boże Narodzenie w Kalifornii! Czas przywitać naszego pierwszego gościa, który zaczął swoją karierę w American Idol, gdzie zaśpiewał „Bohemian Rhapsody” Queen na swoim pierwszym przesłuchaniu. Teraz jest w trasie jako ich frontman. Proszę, przywitajmy Adama Lamberta! [brawa] Adam, to wielki zaszczyt cię spotkać.
Adam: Miło mi cię również spotkać.
OE: I witaj w domu!
A: Dziękuję! San Diego, moje rodzinne miasto!
OE: Wyczytałam, że już jako mały chłopiec zawsze chciałeś występować, wiedziałeś o tym od początku. Powiedziałeś w wywiadzie z RuPaulem, że jako dziecko robiłeś sheet-drag? Co to sheet-drag? [sheet – prześcieradło]
A: Hmm, to kiedy bierzesz swoje prześcieradła i robisz z nich kostium. Taka sukienka bez ramion! Albo peleryna? Albo spodnie? Sam nie wiem… dużo możesz zrobić z jednego wielkiego kawałka materiału! I kiedy byłem nastolatkiem, mój oczywiście był w panterkę, w sensie kto nie kocha panterki? Ponadczasowy wzór!
OE: Miałeś takie prześcieradło?
A: Tak! To była jakaś śnieżna pantera.
OE: Więc, większość świata poznała cię dzięki American Idol. I ty sam miałeś szansę obejrzeć AI zanim w nim wystąpiłeś.
A: Byłem wielkim fanem.
OE: A kiedy zdecydowałeś się na przesłuchanie, o czym wtedy myślałeś?
A: „Nie popsuj tego. Nie popsuj tego. Nie popsuj tego.” Byłem bardzo zdenerwowany, bo rozumiałem tego wagę, wiedziałem, że to jest coś, co potencjalnie może zmienić wszystko i czułem się gotowy na kolejny rozdział w życiu. Więc powiedziałem „Czemu nie? Spróbuję.” I ponieważ oglądałem show przez tyle lat, zrozumiałem na czym polega cała gra.
OE: Na czym polegała?
A: Cóż, producenci wybrali top 13 czy top 12, która była w moim sezonie. Każda z tym osób ma swój własny styl, widownię i typ muzyki. I pomyślałem „Oh, ja jestem rockmanem! Dlatego mnie tu dali!”. Tak właściwie, kiedy dostałem się na przesłuchanie, pierwszą piosenką, którą zaśpiewałem przed sędziami była ta Michaela Jacksona i oni popatrzyli na mnie z takim „eeeeeehh??” Byli skonfuzjowani. I miałem takie „uuuhh…eeeh…mogę zrobić cokolwiek! Co tylko chcecie! Czego jeszcze chcecie?!” I zapytali co jeszcze mam w zanadrzu i zapytałem „Co powiecie na Bohemian Rhapsody?” i zobaczyłem, że im się to spodobało, więc pomyślałem sobie „Tak!”.
OE: Tak po prostu to zaproponowałeś?
A: Tak po prostu!
OE: Kiedy ostatni raz ćwiczyłeś ten kawałek?
A: Miałem go w garści, powiedzmy.
OE: O, ok, w porządku.
A: Producenci wiedzieli, że to był mój plan B.
OE: Więc, po AI zdecydowałeś się wyjść z szafy przed całym światem poprzez okładkę i artykuł w Rolling Stone.
A: [wysokim głosem] Witajcie!
OE: I rezultatem było to, że był to najlepiej sprzedający się magazyn w 2009r. Czy czułeś dużo presji w tamtym czasie? Będąc nowym, homoseksualnym chłopakiem z plakatu?
A: To było dla mnie baaardzo dziwne, bo wyszedłem z szafy przed rodziną i znajomymi, gdy miałem 18 lat. I kiedy miałem 20 lat, byłem w teatrze w LA, spędzałem czas z wieloma osobami queer, grałem w musicalach, wychodziłem w dragu i wiedziałem, że to właśnie jestem ja. I nie miałem żadnych problemów, moja rodzina i otoczenie bardzo mnie wspierali. I później, kiedy AI się zaczął, ludzie znaleźli te wszystkie moje zdjęcia ze mną całującym mojego byłego i wszyscy mieli takie „o rany, co my teraz zrobimy!”. I byłem pytany na czerwonym dywanie: „Widzieliśmy te wszystkie twoje zdjęcia!”, a ja robiłem tylko „No tak, to ja!” [śmiech] „Całuję mężczyznę!” I wiesz, w tamtym czasie patrzyłem na to z mojego punktu widzenia, nie mając doświadczenia, żeby faktycznie rozumieć jak widzi to publika. Więc przeszedłem przez cały program, a kiedy zaczynasz brać w tym udział, nie możesz rozmawiać w ogóle z prasą. A przynajmniej tak było, kiedy ja byłem w show. I w tamtym momencie myślałem ” Ok, skupię się na moim zadaniu, czyli na śpiewaniu,” ale w momencie kiedy program się skończył i znów mogliśmy rozmawiać z prasą, to stało się dużym tematem. I byłem zmieszany przez całkowitą niepewność i strach przez tę sytuację. Czułem podekscytowanie, bo myślałem „Wow, to może być bardzo ważne nie tylko dla mnie, ale dla wielu innych ludzi!” I dlatego, pod koniec konkursu zdecydowaliśmy „Zróbmy to porządnie, zostawmy publikację tego wszystkiego w rękach kogoś, kto wiemy, że zrobi to odpowiednio i fair i postawi to w liberalnym świetle. Oni mnie dobrze zrozumieli.”
OE: I wtedy dostałeś ofertę, aby zostać frontmanem Queen?
A: Tak!
OE: Poznałeś członków zespołu na scenie Idola?
A: Tak, poznaliśmy się w trakcie finału. Zostali zaproszeni i śpiewaliśmy „We Are The Champions”. I tak popatrzyliśmy na siebie i wyczuliśmy w powietrzu coś dobrego, jakąś dobrą energię. A reszta to już historia. Odszedłem, wydałem pierwszy album, a potem zadzwonili do mnie z Queen i powiedzieli „Hej, będziemy występować na MTV American Music Awards i zagramy wiązankę naszych przebojów. Czy chciałbyś zaśpiewać jako wokalista?”, a ja na to: „No jasne!”. [śmieje się]
OE: Wchodzisz w buty Freddiego Mercury’ego. Jakie było twoje podejście? Oczywiście musiałeś mu oddać hołd.
A: To naprawdę wielkie buty! Wielkie buty, w które musiałem się wpasować.
OE: Ale nadal chciałeś pozostać sobą.
A: To było najważniejsze. Kiedy rozmawiałem z Brianem Mayem i Rogerem Taylorem, szybko zrozumiałem, że nie szukają imitatora. Nie chcą sobowtóra Freddiego. To byłoby tandetne. Oni nie czuliby się z tym komfortowo. Pamiętam, jak poszedłem z nimi na pierwszą próbę i powiedziałem: „Powiedzcie mi, czego chcecie, gdzie mam stać, jak wysoko zaśpiewać, w jaki sposób to zrobić, co ubrać, no cokolwiek.” A oni na to: „Nie, nie, jak ty chciałbyś to zrobić?”. I to od samego początku było moim największym błogosławieństwem. Sprawili, że poczułem się bardzo komfortowo, że to faktycznie była współpraca. A to tylko się rozwinęło, co było bardzo ekscytujące. Zaczęliśmy razem sześć lat temu. To było… Kiedy wyszedłem tam na scenę, byłam bardzo zdenerwowany i dawałem z siebie wszystko, co się dało. Ale to, co jest w tym wszystkim najlepsze, to że mogliśmy się razem rozwinąć, jako jeden zespół. Teraz możemy na siebie popatrzeć na scenie i od razu wiemy, że chcemy coś powtórzyć, albo że nie zaśpiewałem właściwego tekstu i oni o tym wiedzą, ja o tym wiem, ale publiczność nie, więc wszystko gra. [śmiech] Teraz czuję, że to jest już we mnie. To naprawdę super uczucie, że mogę wyjść na scenę i nadal mieć tę wolność.
OE: To najlepsze uczucie na świecie. Okej, Adamie, pora na Wyzwanie Ask Me Another! W 2009 roku byłeś na okładce The Rolling Stone, to był najlepiej sprzedający się numer w tamtym roku. Dlatego aby to uhonorować, będziemy opisywać innych ludzi, którzy także znaleźli się na okładce The Rolling Stone w 2009 roku. Pamiętaj, nie wszyscy są muzykami.
A: Jasne… Nie będę ich wszystkich znał.
OE: Jeśli pójdzie ci wystarczająco dobrze, Patty Humphreys z Camarillo w Kaliforni wygra Kostkę Rubika Ask Me Another.
A: Okej.
OE: To zaczynamy. Ta artystka została opisana przez RS jako trochę country, trochę rock’n’rollowy i jako maniaczka kontroli. Pojawiła się po raz pierwszy na okładce w marcu 2009 roku. Sześć miesięcy później Kanye West przeszkodził w jej mowie na VMAs.
A: Taylor Swift.
OE: Dobrze! [brawa]
A: I dzięki za efekt Kanye.
OE: Nie ma sprawy. Następne. W pewnym momencie ten gwiazdor „Zmierzchu” był najlepiej opłacanym nastoletnim aktorem w Hollywood. Fani Team Jacob cieszyli się, gdy on…
A: Taylor Lautner.
OE: Tak! [śmiech] Ta kolumbijska piosenkarka powiedziała, że sama nauczyła się angielskiego słuchając Leonarda Cohena i Boba Dylana. W 2009 roku wydała piosenkę „She Wolf”.
A: Shakira!
OE: Tak, dobrze! [brawa]
A: Podoba mi się ta gra.
OE: Tak, bo świetnie ci idzie. Nie muszę nawet kończyć pytań. Miałam zakończyć mówiąc, że jej biodra nie odpoczywają [ang. „Hips don’t lie”], ale tego nie potrzebowałeś.
A: Nie.
OE: Nie.
A: Nigdy nie odpoczęły.
OE: To twoje ostatnie pytanie. Frontman tego zespołu raz opisał ciebie, Adama Lamberta, jako całkiem hardkorowego za śpiewanie takich wysokich nut. On i jego koledzy z zespołu – Mike Dirnt i Tre Cool – pojawili się na okładce promując swój trzeci rockowo-operowy album „21st Century Breakdown”.
A: Hmm…
OE: Okej, Czy „American Idiot” coś ci mówi?
A: Och, Green Day!
OE: Tak, to dobra odpowiedź. Masz rację.
A: Sorry. On był jednym z chyba dwunastu innych facetów, którzy używali guylinera w 2009 roku. Opisywanego jako guyliner.
OE: Guyliner.
A: To eyeliner.
OE: Wiem. To po prostu eyeliner.
A: To po prostu eyeliner!
OE: Musieli tak robić ze wszystkim, no nie? Cóż, gratulacje, Adamie. Odgadłeś wszystkich.
A: Yeah! [brawa]
OE: Wygrałeś kostkę Rubika dla słuchaczki Patty Humphreys*.
A: Hura!
OE: Wielkie brawa dla Adama Lamberta!
Możecie złapać go z Queen w 2019 roku występującego w całej Ameryce. Panie i panowie, to był Adam Lambert!
Patty Humphreys* na twitterze znajdziecie ją pod nickiem Patti_Hum 🙂
Jeszcze w tym tygodniu 😉
Kiedy będzie tłumaczenie tego wywiadu?